حکم تعویذات و فال و شگون

توضیحات علامه آیت الله سید ابوالفضل برقعی قمی ( رحمه الله) در تفسیر آیه/۱۸ سوره یس
الله متعال می فرمایند:
قَالُوا إِنَّا تَطَیَّرْنَا بِکُمْ ۖ لَئِن لَّمْ تَنتَهُوا لَنَرْجُمَنَّکُمْ و َلَیَمَسَّنَّکُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِیمٌ ﴿١٨﴾
ترجمه:
مردم انطاکیه گفتند: ما فال بد میزنیم به شما، اگر خودداری نکنید و دست بر ندارید البته شما را سنگسار میکنیم و حتما به شما خواهد رسید از ما عذابی دردناک(۱۸).
نکات:
فال بد را «تطیر» میگویند، قوم جاهل به هر چیزی فال میزنند و اگر چه چیز خوبی باشد که موجب رستگاری ایشان است، قوم انطاکیه به رسولان إلهی فال بد میزدند و خواستند آنان را بکشند، همان مردی که بنام حبیب بود و ایمان آورده بود به یاری رسولان إلهی برخاست. و مقصود از «طَائِرُکُم مَّعَکُمْ » این است که کفر و جهل شما که با شما میباشد باعث شومی و بدی است. و یکی از بیماری ها فال بد است مانند نحوست سیزده نزده بسیاری از مردم و همچنین صدای کلاغ و خواندن جغد.
کسانی که به فال بد عقیده دارند در معرض آن خود را گم میکنند و بر اثر فال بد راحتی را از کف میدهند، و حتی گاهی یک عمر در رنج روحی و نگرانی اند. مثلا دختری از اشراف اروپا که به نحوست سیزده معتقد بوده و روز سیزده به دنیا آمده بود چون بزرگ شد و فهمید تا آخر عمر ناراحت و وحشت داشت.
فال بد ساخته خود انسان و یک آفت و یک نوع تلقین رنج آوری است که فکر مردم ضعیف و جاهل را تیره میکند، اسلام واقعیتی برای آن قائل نیست. رسول خدا صلی الله علیه وسلم فرموده :
«الطیرة شرک».
یعنی فال بد را مؤثر دانستن شرک به خدا است.
و نیز فرموده :
«من ردته الطیرة عن حاجته فقد أشرک».
یعنی کسی که فال بد او را از حاجتش باز دارد پس محققاً مشرک شده است.
و علی علیه السلام فرموده :
«الطیرة لیست بحق».
فال بد حقيقت ندارد (و مؤثّر نيست).
آری مردم پارهای از حوادث بد که علل آن از خودشان است به حساب فال بد میگذارند، مانند اینکه روز ۱۳ شراب میخورند و مست میکنند و به زمین میخورند و دچار شکستگی استخوان میشوند و به حساب ۱۳ میگذارند.
از حضرت صادق نقل شده که فرمود :
«الطیرة علی ما تجعلها إن شددتها تشددت و إن لم تجعلها شیئا لم تکن شیئا».
« فال بد اثرش به همان اندازه است که آن را میپذيری، اگر آن را سبک بگيری کم اثر خواهد بود و اگر آن را محکم بگيری پر اثر و اگر به آن اعتنا نکنی هيچ اثری نخواهد داشت»
و حضرت رسول خدا صلی الله علیه وسلم میفرماید:
«إن الرقی و التمائم و التولة شرک»،
یعنی طلسمها و آنچه بر گردن اطفال بسته میشود و ورد محبت شرک است.
نویسنده : علامه آیت الله سید ابوالفضل برقعی قمی (رحمه الله) شیعه ی هدایت یافته به اهل سنت و جماعت