۱- اسم های مؤلفان و کتاب های آنها که پنداشته می شود از اهل سنت هستند.
ابوالحسن هذلی علی بن حسين بن علی مسعودی، صاحب كتاب «مروج الذهب»
اعتراف شیعه به اینکه او شیعه می باشد و از اهل سنت نیست:
سيد بحر العلوم در كتابش الفوائد الرجالية (ج ۴ ص ۱۵۰) آورده است:
(از آنها شيخ فاضل شيعی، ابوالحسن هذلی علی بن حسين بن علی مسعودی، مؤلف كتاب «مروج الذهب» است).
نجاشي در رجالش (ص ۲۵۴) گفته است:
(ابوالحسن هذلی علی بن حسين بن علی مسعودی، دارای كتاب «المقالات في أصول الديانات» و كتاب های «الزلف»، «الاستبصار»، «سر الحياة»، «نشر الأسرار»، «الصفوة فی الإمامة»، «الهداية إلى تحقيق الولاية»، «المعالي فی الدرجات»، «الإبانة في أصول الديانات» همچنین رسالات «إثبات الوصية لعلي بن أبي طالب عليه السلام»، «رسالة إلى بن صعوة المصيصي»، «أخبار الزمان من الأمم الماضية و الأحوال الخالي» و کتاب های «مروج الذهب»، «معادن الجوهر» و «الفهرست» می باشد).
علامه ی شيعه، حلی در كتابش (خلاصة الأقوال) ص ۱۸۶ شماره۴۰ گفته است:
( ابوالحسن هذلی علی بن حسين بن علی مسعودی، دارای کتابی در زمینه ی امامت و دیگر کتاب ها می باشد. از جمله كتاب «في إثبات الوصية لعلي بن أبي طالب (عليه السلام)» می باشد و او صاحب كتاب «مروج الذهب» است.
ابن داود حلی در رجالش ص ۱۳۷ گفته است:
(ابوالحسن هذلی علی بن حسين بن علی مسعودی، دارای كتاب «إثبات الوصية لعلي عليه السلام» است و او صاحب کتاب «مروج الذهب» می باشد).
تفرشي در كتابش (نقد الرجال) (ج ۳ ص ۲۵۲) گفته است:
(ابوالحسن هذلی علی بن حسين بن علی مسعودی، دارای کتاب هایی می باشد که از بین آنها این موارد است:
كتاب «إثبات الوصية لعلي بن أبي طالب عليه السلام» و كتاب «مروج الذهب»).
حر عاملی در کتابش (أمل الآمل) (ج ۲ ص ۱۸۰) گفته است:
(ابوالحسن هذلی علی بن حسين بن علی مسعودی، دارای کتابی در زمینه ی امامت و کتاب هایی دیگر می باشد. از جمله ی آنها كتابی درباره ی «إثبات الوصية لعلي بن أبي طالب عليه السلام» است و او صاحب «مروج الذهب» است.
نجاشی او را یاد کرده است و گفته است:
او دارای کتاب هایی بنام:
«المقالات في أصول الديانات»، «الزلف»، «الاستبصار»، «نشر الحياة»، «نشر الأسرار»، «الصفوة في الإمامة»، «الهداية إلى تحقيق الولاية»، «المعالي و الدرجات و الإبانة في أصول الديانات» و رساله هایی شامل: «إثبات الإمامة لعلي بن أبي طالب عليه السلام»، «رسالة إلى بن صعوة مصيصي»، «أخبار الزمان من الأمم الماضية و الأخبار الخالية»، «مروج الذهب و معادن الجوهر» و «الفهرست» می باشد.
این مرد تا سال ۳۳۳ زنده بود.
شهيد در حواشی کتاب الخلاصة گفته است:
مسعودی در «مروج الذهب» گفته است که او دارای کتابی است که نامش «الانتصار» است و همچنین کتابی که نامش «الاستبصار» می باشد.
او کتاب دیگری دارد که از «مروج الذهب» بزرگ تر و نام آن «الأوسط» است، او این کتاب ها را نیز داشته است:
«المقالات في أصول الديانات»، «القضاء و التجارب»، «النصرة»، «مزاهر الأخبار و طرائف الآثار»، «حدائق الأزهار في أخبار آل محمد صلوات الله عليه و آله» و كتاب «الواجب في الأحكام اللوازب».
سيد علی بروجردی در كتابش (طرائف المقال) (ج ۱ ص ۱۷۷) گفته است:
(ابوالحسن هذلی علی بن حسين بن علی مسعودی، دارای کتابی در زمینه ی امامت و کتاب های دیگری می باشد. از جمله آنها «إثبات الوصية لعلي بن أبي طالب عليه السلام» است. او صاحب «مروج الذهب» می باشد و تا سال ۳۳۳ زنده ماند).
اسماعيل پاشا بغدادی در كتابش (هدية العارفين) (ج ۱ ص ۶۷۹) گفته است:
(مسعودی – على بن حسين بن على هذلى بغدادی، ابوالحسن مسعودی، او مورخ بوده است و در مصر اقامت گزید. او ادیبی شیعه بود و در مصر در سال ۳۴۶ وفات یافت. او دارای کتاب های «إثبات الوصية»، «إخبار الأمم من العرب و العجم»، «أخبار الخوارج»، «أخبار الزمان و من إبادة الحدثان في التاريخ»، «الأمانة في أصول الديانة»، «الأوسط في التاريخ»، «بشرى الأبرار»، «بشرى الحيوة»، «البيان في أسماء الأئمة»، «التنبيه و الإشراف»، «حدائق الأذهان في أخبار بيت النبي صلى الله تعالى عليه وسلم»، «خزائن الملك و سر العالمين»، «ذخائر العلوم»، «ما كان في سالف الدهر»، «راحة الأرواح في أخبار الملوك و الأمم»، «الرسائل و الاستذكار لما مر في سالف الأعصار»، «سر الحياة»، «عجائب الدنيا»، «الاستبصار». «الانتصار»، «الزلف»، «الصفرة»، «القضايا في التجارب»، «المعالي في الدرجات و الإبانة في أصول الديانات» و «الواجب فی الأحكام اللوازب»، «مروج الذهب و معادن الجوهر في التاريخ» آن در چند جلد چاپ شده است، «مزاهر الأخبار و طرائف الآثار»، «المسالك و الممالك»، «المقالات في أصول الديانات» و «الهداية إلى تحقيق الولاية» بوده است).
آقا بزرگ تهرانی در دائرة المعارف خود «الذريعة إلى تصانيف الشيعة» (ج ۱ ص ۱۱۰) گفته است:
(إثبات الوصية لعلي بن أبي طالب عليه السلام) آن از شيخ ابوالحسن علی بن حسين بن علی مسعودی هذلی از فرزندان ابن مسعود صحابی بوده است. او صاحب «مروج الذهب» و دیگر کتاب ها می باشد. او در سال ۳۴۶ وفات یافت. از کتاب های او «إثبات أن الارض لا تخلو من حجة» است. او در این کتاب کیفیت اتصال حجت هایی که از پیامبران وجود داشته، از آدم تا آخرین آنها پیامبر صلى الله عليه و آله و همچنین اوصیائی که تا قائم آنها وجود دارند را ذکر کرده است. نجاشي از او «اثبات امامت علي بن ابي طالب عليه السلام» را آورده است. علامه مجلسي نام او را در بحار یاد کرده است و آن در نقل كتاب الوصية با حذف مضاف آمده است که در سال ۱۳۲۰ چاپ شده است. چاپ آن در زمان امير شعراء ميرزا محمد صادق بن محمد حسين بن محمد صادق بن ميرزا معصوم بن ميرزا عيسى معروف به ميرزا بزرگ بوده است (او وزير سلطان فتحعلی شاه قاجار بود) او همان حسينی فراهانی تهرانی بوده است و شيخ عراقيان شيخ عبدالحسين تهراني در کربلاء از آن نسخه برداری نموده است.
نتیجه اینکه: ابوالحسن هذلی علی بن حسين بن علی مسعودی، شیعه است و از اهل سنت و جماعت نمی باشد.