۱۳- اسم های مؤلفان و کتاب های آنها که پنداشته می شود از اهل سنت هستند.

أبو جعفر محمد بن جرير بن رستم طبری آملی شیعه
مهم:
شیعه ی اثنی عشری همیشه برای دروغ گفتن و به خیال باطل خود، کلاه گذاشتن سر عوام اهل سنت و جماعت از القاب و اسامی علمای بزرگ اهل سنت و جماعت سوء استفاده نموده و به نام اعلام و رجال و علمای بزرگ اهل سنت و جماعت افرادی را به همین نام می خواهند به اهل سنت و جماعت قالب کنند که شتر در خواب بیند پنبه دانه….!
بعنوان مثال:
اهل سنت و جماعت علمایی دارند همانند أبو جعفر محمد بن جرير بن يزيد بن كثير بن غالب مشهور به امام طبری، صاحب كتاب تاریخ الامم و الرسل و الملوک است و متوفای ۳۱۰ هجری که از مشایخ و بزرگان ما هستند.
اما شعیه اثنی عشری از لقب و شهرت این بزرگوار به نحوی خبیثانه استفاده می کند و أبو جعفر محمد بن جرير بن رستم طبری آملی شیعه، متوفای ۴۱۱ و صاحب كتاب المسترشد را بجای این عالم بزرگ جا می زند و لقب (امام)  آن عالم بزرگ را مصادره و به أبو جعفر محمد بن جرير بن رستم طبری آملی شیعه می دهد.
لذا خوانندگان محترم این مقاله توجه داشته باشند که محمد بن جریر طبری دو نفر هستند که یکی اهل سنت و جماعت و دیگری رافضی است.
اما در مورد طبری اهل سنت و جماعت:
شخص اهل سنت همان ابوجعفر، محمد بن جرير بن يزيد بن كثير آملی طبری، مفسر، امام، محدث، فقیه و مورخ قرن سوم بود که در اوایل سال ۲۲۵ هـ.ق در آمل که آن زمان از شهرهای طبرستان بود به دنیا آمد، او از علمای عراق و شام و مصر، علوم مختلف را یاد گرفت سپس در بغداد اقامت گزید و در بغداد در سال ۳۱۰ هـ وفات یافت.
امام طبری اهل سنت و جماعت در علوم زیادی تبحر داشت و حافظ و عارف به قرآن و معانی و احکام آن بود. اطلاعاتش راجع به صحابه و تابعین و افراد بعد از آنان زیاد بود و در مسائل راجع به ایام و اخبار مردم، آگاهی کامل داشت و از همین رو، کتابی در تفسیر قرآن نگاشته و تألیفاتی در فقه و حدیث و نحو و لغت و عروض دارد.
کتاب تفسیر قرآن او به نام «جامع البیان عن تأویل القرآن» می‌‌باشد و بعد از این کتاب، تاریخ طبری را شروع کرد. از زهد و ورع او، بسیار سخن گویند و از کثرت تألیفات و نوشته‌ هایش نیز بسیار مشهور است. او دارای تألیفات متعددی بوده است که مشهورترین آنها «جامع البيان عن تأويل القرآن» می ­باشد. بسیاری از علماء از تفسیر او ستایش نموده اند. از آنها خطيب بغدادی است که در «تاريخ بغداد» (۲/۱۶۳) گفته است:
«تألیفی به مانند آن وجود ندارد».
همچنین خطيب (۱۲/۱۶۳) درباره ی او از ابوحامد اسفراينی آورده است:
«اگر مردی از چین سفر نماید تا تفسیر ابن جریر را بیاموزد، راه زیادی را طی نکرده است».
او همچنین دارای این تألیفات می باشد:
«تهذيب الآثار»،
«تاريخ الرسل و الملوك»
«اختلاف الفقهاء»
و… .
اما در مورد طبری شیعه ی رافضی:
امام ذهبی شرح حال او را در الميزان (۳/۴۹۹) آورده است و گفته است:
او رافضی می باشد و دارای تألیفاتی است. از جمله آنها کتاب او «الرواة عن أهل البيت» می باشد. عبدالعزيز كتانی او را به رافضه گری متهم نموده است.
همچنین در شرح حال او در السير (۱۴/۲۸۲) آورده است:
«عبدالعزیز کتانی گفته است: او از رافضیان می باشد و کتاب های زیادی را که بیانگر گمراهی آنها می باشد را تألیف نموده است. او دارای کتاب «الرُّوَاة عَنْ أَهْلِ البَيْت» و کتاب «المسترشد فِي الإِمَامَة» می باشد.
بعضی علمای شرح حال نویس درباره ی او و طبری اهل سنت و جماعت دچار اشتباه شده اند. همان گونه که حافظ ذهبی در الميزان (۳/۴۹۹) در شرح حال طبری اهل سنت و جماعت گفته است:
«احمد بن علی سليمانی حافظ او را دشنام داده است و گفته است:
«او برای رافضیان حدیث جعل می نمود» سليمانی این چنین گفته است و آن تهمتی از روی گمان و دروغ می باشد. بلکه ابن جرير از بزرگترین امامان مسلمانِ مورد اعتماد بوده است و ادعا نمی نماییم او از خطا حفظ شده است اما حلال نمی باشد که او را با باطل و از روی هوای نفس آزار دهیم؛ در سخن گفتن عالمی درباره ی عالم دیگر سزاوار است که دقت صورت گیرد؛ مخصوصاً در مورد فردی به مانند این امام بزرگ. شاید منظور سليمانی نفری می باشد که در [بند] بعدی آمده است. و نفر بعدی همان محمد بن جرير بن رستم رافضی می باشد.

حافظ ابن حجر در اللسان (۵/۱۱۵) درباره ی یکی از شيوخش که با سخن سليمانی گمراه شده بود آورده است:
اگر قسم بخورم که منظور سلیمانی فقط نفر بعدی بوده است – نفر بعدی منظور محمد بن جرير بن رستم رافضی می ­باشد – قسم من درست می باشد. به راستی شيخی از شيوخ ما، همان ابوحيان با سخن سليمانی دچار اشتباه شده است.
شرح حال او – یعنی امام ابن جرير – را امامان نقل در زمان خودش و بعدش آورده اند و هیچکدام او را به چنین چیزی توصیف ننموده است. ضرری که به او رسیده است تنها اشتراک در اسم، لقب، نسبت و کنیه و معاصر بودن آنها و زیادی تألیفات او می باشد. علم حقیقی نزد الله تعالی است. این را خطیب گفته است.

به ابن جرير اهل سنت و جماعت کتاب هایی نسبت داده شده است که رافضیان آنها را تألیف نموده اند. از جمله ی آنها كتاب « بشارة المصطفى لشيعة المرتضى » می باشد. آن کتابی در زمینه ی منزلت تشیع و درجات شيعه و كرامات الأولياء می باشد.

نتیجه اینکه: أبو جعفر محمد بن جرير بن رستم طبری آملی، شیعه رافضی است و از اهل سنت و جماعت نمی باشد برعکس أبو جعفر محمد بن جرير بن يزيد بن كثير بن غالب که از اهل سنت و جماعت می باشد.

أبو جعفر محمد بن جرير بن يـزيــد طبری = اهل سنت و جماعت
أبو جعفر محمد بن جرير بن رستم طبری = شیعه ی رافضی