پژوهشی جامع در بررسی اعتقاد شیعه به شفاعت معصومین برای شیعیان است. نویسنده در آغاز، معنی و مفهوم شفاعت را به دقت بیان کرده و تفاسیری را که از آیات قرآن در این باب شده است ارائه می‌دهد و معنای شفاعت حقیقتی را بیان می‌کند. در ادامه، عقاید شیعیان غالی را در این مورد بازگو نموده و دلایل اجتماعی و مذهبی‌ای را عرضه می‌کند که منجر به پیدایش و نشر کتب غلاة در بین شیعیان شد. وی سپس احادیث متعددی را از ائمه شیعه نقل می‌کند که همگی توانِ شفاعت را از خود نفی نموده و نجات را به تقوی و وَرَع و عمل منوط کرده‌اند. او در ادامه و در بحثی مفصل، احادیث شفاعت را از حیث سند بررسی و اثبات می‌کند که همگی آنها ضعیف و فاقد وجاهت عقلی و منطقی کافی هستند. آفات و خبائث غلاة و خرافات در جامعه اسلامی و چگونگی رهایی از آن، از جمله مباحثی است که در ادامه می‌آید.