شرح مختصری درباره معنای «حُزن» در آیه 40 سوره توبه و دفاع از ساحت حضرت ابوبکر صدیق- رضی الله عنه- است. به تصریح مؤلف، دشمنی شیعه غالی مانع از آن شده که شأن و مقام رفیع خلیفه اول و یار و همدم رسول خدا- صلی الله علیه وسلم- را دریابند تا جایی که حتی از پذیرش نص صریح قرآن استنکاف می‌کنند. نمونه بارزِ آن، داستان مهاجرت پیامبر اکرم به همراه ابوبکر به مدینه و حضورشان در غار ثور است و این عبارت آیه 40 توبه که ﴿لَا تَحۡزَنۡ إِنَّ ٱللَّهَ مَعَنَاۖ﴾ و شیعه با بهانه‌گیری از آن، حزن ابوبکر را نشانه ترس و پشیمانی از ایمان دانسته و درباره آن، ده‌ها افسانه و داستان دروغین ساخته است. نویسنده در این نوشتار معنای صحیح و حقیقی «حزن» را شرح داده و نمونه‌های آیات قرآن را درباره حضرت رسول- صلی الله علیه وسلم- و دیگر رسولان الهی می‌آورد که خداوند با همین فعل و لفظ مشابه آنان را مورد خطاب قرار داده است. همچنین گوشه‌هایی از فضایل و مکارم اخلاقی و ایمانی حضرت صدیق را توصیف و دروغ‌گویی و کینه‌توزی بی‌دلیل شیعه را اثبات می‌کند و به شبهات در این زمینه پاسخ می‌دهد.