بازخوانی واقعه کربلا و تحلیل سیاسی – اجتماعی آن است. نویسنده در این اثر کوشیده است تا ریشه‌های حادثه روز عاشورای سال 61 هجری را بیاید و آن را با شرایط امروزِ ایران مقایسه کند و شباهت‌های آن را برجسته نماید. وی در آغاز، عواملی را بررسی می‌کند که باعث فساد و انحراف جامعه عراق – به ویژه منطقه کوفه – شد. در ادامه، ادعای شیعه را در باره «ریشه اصلی حادثه عاشورا، ماجرای سقیفه و انتخاب ابوبکر بوده است» به دقت تحلیل و بررسی می‌کند. در فصل بعد، می‌کوشد تا پاسخ این پرسش را بیابد که آیا حکومت باید ماهیت قدسی و الهی داشته باشد و حاکم باید منتخب خدا باشد. سپس در فصل آتی، عواقب و مفاسدِ دینی‌شدن سیاست را برشمرده و در پایان ویژگی‌های حکومت طاغوت را نام می‌برد.