بدعتتوحید و شرکخرافاتدعاگنبد و بارگاهمقالات

نظر اهل سنت و شیعه درباره نذر کردن

یکی دیگر از عادات زشت قوم شیعه این است که برای امامان خود نذر می کنند درحالی که نذر باید برای الله باشد اما آنها را می بینی که می گویند نذر سفره امام حسین، نذر حضرت عباس، نذر امام زمان، نذر فاطمه زهرا!
هر شیعه ای بستگی به ذوق یا تجربه خود دامن یک اسم را بیشتر می چسبد مثلاً یکی کشته و مُرده حضرت عباس است و دیگری فکر می کند فاطمه زهرا به او مهربان تر است و اون سومی حتی به علی اصفر شش ماهه چشم امید بسته و او را چاره ساز می داند و نذر را بنام او منسوب می کند!
و اکثریت شیعه ها اعتقاد عجیبی دارند و می گویند بهترین راه رسیدن به حاجات این است که مثلاً نذر می کنیم، اگر حاجت ما بر آورده شد برای سپاسگزاری به پابوسی امام رضا می رویم یا یک گوسفند برای امام حسین قربانی می کنیم!
وقتی به شیعه می گوییم این کارها شرک است شیعه هم نمی گوید که شرک نیست بلکه می گوید شما منظور ما را درست نفهمیدید منظور ما از نذر این است……!
بیایید از زبان خودشان بشنویم که مقصود شان از نذر برای امام حسین چیست؟

پاسخ شیعه:
معنی نذر آن است که انسان خود را متعهد به پرداخت چیزی معین، در صورت تحقق هدف و برآورده شدن مقصود کند و بگوید:
«برای خدا بر گردن من است که اگر چنین شد فلان کار را انجام دهم » و این همان نذر شرعی است.
صاحب جواهر در این زمینه می فرمایند:
واجب است در صیغه نذر – که سبب ملتزم شدن به آن می شود – بگوید:«برای خداست بر گردن من»؛
به این معنی که اگر برای غیر خدا مانند پیامبری یا فرشته مقربی نذر کند صحیح نمی باشد. جواهر الکلام ج ۳۵ ص ۱۷۲
پس وقتی که می گوید: «برای فلان نذر کردم» در واقع کلام خود را خلاصه کرده مجاز به کار برده است؛ زیرا معنی آن این است که: « برای خدا نذر کردم که کاری انجام دهم که ثوابش برای فلانی باشد».
و بنابراین مراد از نذر برای اموات در واقع نذر برای خداوند است و اهدای ثواب آن به صاحب قبر؛ نه این که نذر برای صاحب قبر صورت گرفته باشد؛
وعلت نذر در این موارد، نذر کردن، صدقه دادن و هدیه دادن ثواب آن به پیغمبر یا ولی او یا نیکان است، و مقصود از آن تقرب به مُرده به سبب نذر برای او نیست؛ بلکه مقصود تقرب به سوی خداست؛ چگونه انسان قصد قربت به مُرده ای را بکند با اینکه می داند او از دنیا رفته و نمی تواند از این نذر سودی ببرد، نه می تواند غذای نذری را بخورد و نه می تواند از آن اگر پول باشد استفاده کند و نه اگر لباس باشد آن را بپوشد.

پاسخ اهل سنت
شما دوباره به دروغ شیعه بنگرید:
ما شیعه ها وقتی که می گوییم: «برای امام رضا نذر کردم» در واقع کلام خود را خلاصه کرده مجاز به کار برده ایم؛ و معنی آن این است که: « برای خدا نذر کردم که کاری انجام دهم که ثوابش برای امام رضا باشد»!
شما حتما این ضرب المثل را شنیده اید:
( فلانی نفت ریخته را نذر امام رضا کرد)
این شیعه حتی در ضرب المثل هایش الله را فراموش کرده باز می گوید: وقتی گفتم امام رضا منظورم خداوند است!!!
نذر این است که مثلاً مریضی بگوید:
ای الله اگر به من سلامتیم را باز گرداندی یک گوسفند قربانی می کنم.
یا دانش آموزی بگوید:
اگر مرا در امتحان ای الله قبول کردی یک روز روزه می گیرم.
اما شیعه به دروغ مدعی است که وقتی من می گویم اگر سلامتی من برگشت یک گوسفند نذر امام رضا کردم منظورم این است که:
(که ای الله اگر به من سلامتیم را باز گرداندی یک گوسفند قربانی می کنم که ثوابش را بدهی برای امام رضا !!!)
ما در جواب شیعه می گوییم که در این ادعای تو دو دروغ نهفته است:
اولاً: مگر تو حرف زدن نمی دانی ای شیعه که می گویی نذر امام رضا ولی مقصود تو در نذر برای خدای امام رضاست!
پس داری دروغ میگی و مقصود تو الله نیست و گرنه تلفظ الله راحت تر است از تلفظ امام رضا.
آیا اگر حالا من بگوییم پناه می بریم به امام رضا از شیطان رجیم باید ترجمه شود پناه می برم به الله از شیطان رجیم؟!!
مگر مرض دارم که مثل انسان سخن نمی گویم؟!
دوماً: شیعه اگر بگوید: ای الله اگر مرا در امتحان کنکور موفق کردی یک روز روزه می گیرم این معقول است اما شیعه می گوید: ای الله اگر در کنکور قبول شدم یک رو روزه می گیرم تا ثوابش را بدهی برای امام رضا!!!
امام رضا اینجا چیکاره است که تو ثواب روزه را می دهی به او!!!
او قبول کرده تو را در امتحان یا الله؟!
امام رضا شفا داده تو را یا الله؟!؟
قربانی را هم برای الله می کنی و تشکرش را برای امام رضا!؟
پس معلوم است که این حرف ها را برای فریب دادن ما می گویید. در نذر نام الله را نمی آورید بلکه فقط نام اله خود را ذکر می کنید ( علی، ابوالفضل، امام رضا ) و قربانی و خوراکی را هم برای تشکر کردن از صاحب نذر می دهید و گمان می کنید که این حسین بود که نذر شما را بر آورد و الله را عملاً هیچکاره می دانید.
اما وقتی موحدین به شما ایراد می گیرند تازه خدا یادتان می آید و می گویید که ما می گوییم نذر امام رضا. این به این خاطر است که جمله را خلاصه کرده ایم !!!
ای بدترین مجرمان بر روی خاک! ای دروغگویان! ای کسانی که خود را فریب داده اید! آیا انسان وقتی جمله ای را خلاصه کند چیز مهم تر را حذف می کند یا چیز کوچک تر را؟!
شما وقتی جمله نذر برای الله و ثواب برای امام رضا را خلاصه می کنید باید بگویید: نذر برای الله. اما شما خلاصه می کنید: نذر برای امام رضا!!!
پس از نظر شما امام رضا مهم تر است تا الله و الا در خلاصه گویی نام امام رضا را حذف می کردید نه اسم الله را.
و به همان الله قسم که اصلاً همه حرفتان دروغ است و شما از اول هم در نذر به الله کاری نداشتید و نذرتان برای امام رضا بود ولی می خواستید دهان ما را ببندید که بیشتر رسوا نشوید.

حالا نظر اهل سنت درباره نذر
۱ – نذر اگر برای الله نباشد این کفر است.
۲ – نذر که کردی باید وفا کنی.
۳ – ما می دانیم که با دعا و کارهای نیک می توانیم به حاجات خود برسیم و تقدیر خود را عوض نماییم.
اما نذر نه دعا است نه کار نیک، بلکه یک عمل پا در هوا و معلق و خیالی و مربوط به آینده است و مربوط است به اگرها و مگرها!!، پس تأثیری بر روند سرنوشت و بر امروز ما ندارد.
۴ – بنابر آنچه که در شماره ۳ گفتیم برای مسلمانان بهتر از نذر، این است که برای رسیدن به حاجت دعا کنند یا عمل صالح نمایند.
زیرا نذر کردن یک عمل بی فایده می باشد. دلیل ما بر بی سود بودن نذز، این فرموده رسول الله صلی الله علیه وسلم است:
درباره نذر رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:
قَالَ اللهُ عَزَّ وَجَلَّ: لَا يَأْتِي النَّذْرُ عَلَى ابْنِ آدَمَ بِشَيْءٍ لَمْ أُقَدِّرْهُ عَلَيْهِ، وَلَكِنَّهُ شَيْءٌ أَسْتَخْرِجُ بِهِ مِنَ الْبَخِيلِ، يُؤْتِينِي عَلَيْهِ مَا لَا يُؤْتِينِي عَلَى الْبُخْلِ.
و في روایه: { مَا لَمْ يَكُنْ أَتَانِي مِنْ قَبْلُ } مسند احمد

(رسول الله از الله جل جلاله خبر دادند که الله می فرماید: نذر برای اولاد آدم چیزی را به همراه ندارد که از پیش تقدیر من نبوده و لکن این نذر چیزی است که از بخیل بیرون می کشم و به من می دهد چیزی را که قبلاً بُخلش مانع می شد تا به من بدهد).
منظور این است که بخیل نذر می کند اگر شفا یافتم گوسفند می کُشم و شفا یافتن او ربطی به نذرش ندارد.
در تقدیرش نوشته شده بود که شفا می یابد ولی او خیال می کند بخاطر نذرش بوده است پس گوسفند می کُشد و بوسیله نذر مجبور به خیرات می شود. پس الله نذر کننده را بخیل نامیده است.
این نظر الله درباره کسی است که برای الله نذر می کند ولی باز او را بخیل می نامد پس وای بحال کسی که برای غیر الله نذر می کند.
ولی خودمونیم پادشاه بخیل ها همون کسی است که نفت که ریخت می گوید این را نذر امام رضا کردم!!!
یا الله شیعه را هدایت کن که تو اگر به آنها کمک نکنی می بینم که شیطان دارد می بردشان بسوی جهنم جاویدان
.

نویسنده: محمد باقر سجودی شیعه ی هدایت یافته به اهل سنت و جماعت

تگ‌ها
دکمه بازگشت به بالا
بستن
بستن